Wat is hét liedje van deze DWDD-gasten?

Matthijs van Nieuwkerk: Ramses Shaffy – Sammy

‘Dat was een liedje dat mijn moeder veel draaide. Het was een opbeurend liedje. Ze zei ook: je moet het goed luisteren. Kijk omhoog, Sammy. Loop niet zo gebogen, denk je dat ze je niet mogen. Het is een beetje een klein leidmotiefje.’ 

‘Everything must change. Alles zal altijd veranderen. Dat vind ik een troostend lied. Omdat het zegt dat alles in het leven altijd verandert, maar dat dat ook goed is en dat dat niet erg is. Alleen de zon zal altijd blijven schijnen en de regen zal altijd van boven blijven komen, maar de rest zal altijd veranderen.’

‘De functie van muziek als absorbeerder van complexe zaken (over onder meer de aanslag in Brussel, waar hij ook over vertelt, red.) komt hier helemaal tot zijn recht.’

‘Lizzo houdt zich, ook in haar muziek, heel erg bezig met 'body positivity'. Ze zingt over haar omvang. Hoe knap, hoe geil en hoe leuk ze zichzelf vindt. Ik werk zelf natuurlijk ook bij de televisie en voldoe ook niet aan dat gangbare schoonheidsideaal. Als ik haar dan zie, en hoe zij zichzelf presenteert, dan denk ik: oh, te gek. Eigenlijk moet iedereen dit uitdragen.’

‘Cor Icke, mijn vader, heeft prachtige animatiefilms gemaakt. De animatie die mijn vader hiervan gemaakt heeft, is fabelachtig.’

‘Het gevoel van 'ja, ik ga het maken', is sinds dit liedje diep in mij verankerd. Een paar weken later leerde ik de liefde van mijn leven kennen, inmiddels de vader van onze zonen. Sindsdien ben ik niet meer te stoppen.’

‘Ik zat op de Montessorischool in Deventer en had een oogje op een jongen, Jeroen. Op een gegeven moment besloten mijn ouders te verhuizen, dus moest ik afscheid nemen van mijn klas. En dus van Jeroen. Op mijn laatste dag was er een soort feestje en playbackte Jeroen dit nummer. Het voelde alsof hij dat speciaal voor mij aan het doen was.’

‘Ik was zes en ik groeide op in een hippieachtig, antroposofisch gezin. Mijn ouders dachten: schermen, televisie, dat is niet goed voor de ontwikkeling van een kind. Het eerste bewegende beeld wat ik zag was de film Annie, in de bioscoop. Het gevoel wat mij toen bekroop, was dat van totale magie. En van jaloezie, want ik dacht: dit moet ik ook doen, of proberen.’

‘Altijd als ik dit nummer hoor, zie ik mezelf weer in Afghanistan zitten (tijdens afleveringen van Pauw & Witteman vanuit Kamp Holland, 2008, red.) met commandant Peter van Uhm, met de vraag: ga ik nou vragen of zijn zoon tijdens deze oorlog hier voor niets gestorven is?’
https://www.youtube.com/watch?v=dvgZkm1xWPE

‘Dit nummer is altijd bij me en zit altijd in mijn hoofd. Dat is best wel vervelend en vond ik vroeger heel naar. Het zit in een 'loop', gewoon.’

‘Soms zijn er muzikanten die boven de hokjes uitsteken. Prince stak boven de hokjes man, vrouw, homo, en hetero uit. Aan het eind van dit nummer schrééuwt hij door alle hokjes heen – het oergeluid van de liefde.’

‘Tijdens de Olympische Spelen van Nagano in 1998 ging het goed mis: ik werd onderuit gereden. Maar toch is het één van de mooiste momenten in mijn schaatscarrière. Omdat er uiteindelijk heel veel moois uit is gekomen, want het gaat uiteindelijk om hoop. Als je hoop blijft houden, kunnen grote teleurstellingen prachtig zijn.’

‘Ik was dertien jaar en ik stond in de kamer bij een vriend die zei: ik moet je iets laten horen. Ik was een jong, mager ventje met puistjes. Ik was heel erg anti, maar ook een lieve sukkel. Hij zette de plaat op en ik heb vijf minuten en één seconde zo voor me uit gestaard. Ik ging daarna naar huis, en ik wist niet meer wat ik moest doen: huilen, of een bushokje in elkaar trappen.’

‘In 2013 had ik me laten strikken voor de New York Marathon. Het was in het jaar dat ik al een paar dromen had opgegeven: ik zou bijvoorbeeld geen astronaut worden, want ik kon niet vliegen omdat ik altijd misselijk was. En het afstuderen viel me nogal zwaar. Ik heb in New York de tijd van mijn leven gehad, en ik ben níet uitgestapt. Dat was voor mij een overwinning.’

‘Ik heb eigenlijk door dit nummer – en door het zelf als vader te leren kennen – gedacht: ja, die vader van mij was helemaal niet zo streng. Hij was juist heel lief voor mij. Bezorgd en lief. Ik heb inmiddels ook drie kleinzonen, en over hen denk ik ook: just relax and take it easy.’

Lees/kijk/luister verder
De hele DWDD-uitzending Songs in the Key of Life